Myrmica rubra (BasM)
Geplaatst: 31 mar 2017, 21:45
Nu ik eindelijk zekerheid heb over de exacte soortnaam, kan ik over deze kolonie een blog beginnen.
Twee weken geleden liep ik weer eens bij de houtopslag dichtbij mijn huis, waar ik vorig jaar al een grote M. rubra kolonie onder een stuk hout vandaan had kunnen halen. Enigszins tot mijn verrassing bleek dat veel kolonies al uit de winterslaap waren, overal in de vegetatie in het gebied vond ik wel ergens een rubra werkster. Het nest zelf vinden is wat lastiger en daar was ik in eerste instantie ook niet echt op uit (had nog geen geschikt nest om ze in te doen).
Wat bleek? De houtopslag werd leeggehaald, of in ieder geval gedeeltelijk. Dit betekende praktisch dat er dagelijks zware machines en wagens over het terrein reden. Ik vond één kolonie in een polletje, vlak naast wat diepe bandensporen. Gezien ik deze soort toch weer wilde gaan houden, besloot ik om maar een bakje te halen en het polletje erin te doen. In de snelheid ontsnapten heel wat werksters, ik hoopte maar dat ik in ieder geval een koningin had. Ik had bij het ontdekken van het nest in het deel wat ik uiteindelijk meenam al wat larven gespot, dus dat beloofde goeds.
Eenmaal thuis heb ik het bakje twee dagen laten staan. Voor de mieren wat rust na deze brute aanslag op hun woonplaats, voor mij tijd om snel te beginnen aan een ytongnest. Het lastige was dus dat ik werkelijk geen flauw idee had over de grootte van de kolonie, als ik al een kolonie opgegraven had in plaats van wat losse werksters. Op de gok heb ik maar wat gebouwd, een nest wat tot enkele honderden werksters zou moeten kunnen herbergen.
Hierna begon natuurlijk de grote verhuizing. Dit heb ik in twee stappen gedaan. Hoewel allesbehalve de beste methode gezien de mate van stress bij de koninginnen, zag ik weinig andere opties dan het nest met de hand ontleden. Het was vrij los zand (ik was al bang dat het nest tijdens alle trillingen wellicht gedeeltelijk ingestort zou kunnen zijn), en om weken te wachten tot het nest volledig uitdroogde vond ik te risicovol, indien ze mijn gemaakte nest niet op tijd zouden ontdekken. Oftewel, ik besloot om elk deel van de pol apart op tafel te leggen, en de mieren in een vrij hoog bakje te doen. Hoewel ik dit eerst als kansloze missie beschouwde, is er vooralsnog geen mier teruggevonden onder de tafel, wat waarschijnlijk betekent dat er geen werksters ontsnapt zijn. Gedurende dit proces kwam ik al gauw de eerste koningin tegen, die zichzelf radendsnel probeerde te bedekken met zand. Ik was net snel genoeg, en daar was ze dan toch. Lastig te onderscheiden van de werksters, maar door het houden van een eerdere Myrmica kolonie was het duidelijk voor me dat het een koningin betrof. Toch even een moment van blijdschap.
Uiteindelijk bleken er maarliefst vijf koninginnen aanwezig!
Vervolgens heb ik, om de stress wat te ontnemen, dit bakje afgesloten laten staan voor een dag. Hierna heb ik het nest aangesloten op een ytong-nest. Leuk om te zien hoe Myrmica's verhuizen, zo snel! Het zijn echt hele actieve en nieuwsgierige mieren, binnen enkele minuten liep de eerste koningin al in het buisje. Omdat er enkelen van de vijf zo vroeg het buisje in liepen, ben ik er nog steeds niet zeker van of er misschien een paar van de vijf de rol van werkster vervullen.... Maar dit zien we gaandeweg.
De kolonie zit nu zo'n twee weken in het nest en doet het goed. De eerste twintig eitjes zijn gelegd en verse fruitvliegen worden gretig aangenomen.
Blij dat ik weer een kolonie van deze geweldige mieren in m'n bezit heb. Al is het maar omdat ze zorgen voor de larven van m'n favoriete vlinders (Maculinea)
Vragen en opmerkingen:
http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=9742
Twee weken geleden liep ik weer eens bij de houtopslag dichtbij mijn huis, waar ik vorig jaar al een grote M. rubra kolonie onder een stuk hout vandaan had kunnen halen. Enigszins tot mijn verrassing bleek dat veel kolonies al uit de winterslaap waren, overal in de vegetatie in het gebied vond ik wel ergens een rubra werkster. Het nest zelf vinden is wat lastiger en daar was ik in eerste instantie ook niet echt op uit (had nog geen geschikt nest om ze in te doen).
Wat bleek? De houtopslag werd leeggehaald, of in ieder geval gedeeltelijk. Dit betekende praktisch dat er dagelijks zware machines en wagens over het terrein reden. Ik vond één kolonie in een polletje, vlak naast wat diepe bandensporen. Gezien ik deze soort toch weer wilde gaan houden, besloot ik om maar een bakje te halen en het polletje erin te doen. In de snelheid ontsnapten heel wat werksters, ik hoopte maar dat ik in ieder geval een koningin had. Ik had bij het ontdekken van het nest in het deel wat ik uiteindelijk meenam al wat larven gespot, dus dat beloofde goeds.
Eenmaal thuis heb ik het bakje twee dagen laten staan. Voor de mieren wat rust na deze brute aanslag op hun woonplaats, voor mij tijd om snel te beginnen aan een ytongnest. Het lastige was dus dat ik werkelijk geen flauw idee had over de grootte van de kolonie, als ik al een kolonie opgegraven had in plaats van wat losse werksters. Op de gok heb ik maar wat gebouwd, een nest wat tot enkele honderden werksters zou moeten kunnen herbergen.
Hierna begon natuurlijk de grote verhuizing. Dit heb ik in twee stappen gedaan. Hoewel allesbehalve de beste methode gezien de mate van stress bij de koninginnen, zag ik weinig andere opties dan het nest met de hand ontleden. Het was vrij los zand (ik was al bang dat het nest tijdens alle trillingen wellicht gedeeltelijk ingestort zou kunnen zijn), en om weken te wachten tot het nest volledig uitdroogde vond ik te risicovol, indien ze mijn gemaakte nest niet op tijd zouden ontdekken. Oftewel, ik besloot om elk deel van de pol apart op tafel te leggen, en de mieren in een vrij hoog bakje te doen. Hoewel ik dit eerst als kansloze missie beschouwde, is er vooralsnog geen mier teruggevonden onder de tafel, wat waarschijnlijk betekent dat er geen werksters ontsnapt zijn. Gedurende dit proces kwam ik al gauw de eerste koningin tegen, die zichzelf radendsnel probeerde te bedekken met zand. Ik was net snel genoeg, en daar was ze dan toch. Lastig te onderscheiden van de werksters, maar door het houden van een eerdere Myrmica kolonie was het duidelijk voor me dat het een koningin betrof. Toch even een moment van blijdschap.
Uiteindelijk bleken er maarliefst vijf koninginnen aanwezig!
Vervolgens heb ik, om de stress wat te ontnemen, dit bakje afgesloten laten staan voor een dag. Hierna heb ik het nest aangesloten op een ytong-nest. Leuk om te zien hoe Myrmica's verhuizen, zo snel! Het zijn echt hele actieve en nieuwsgierige mieren, binnen enkele minuten liep de eerste koningin al in het buisje. Omdat er enkelen van de vijf zo vroeg het buisje in liepen, ben ik er nog steeds niet zeker van of er misschien een paar van de vijf de rol van werkster vervullen.... Maar dit zien we gaandeweg.
De kolonie zit nu zo'n twee weken in het nest en doet het goed. De eerste twintig eitjes zijn gelegd en verse fruitvliegen worden gretig aangenomen.
Blij dat ik weer een kolonie van deze geweldige mieren in m'n bezit heb. Al is het maar omdat ze zorgen voor de larven van m'n favoriete vlinders (Maculinea)
Vragen en opmerkingen:
http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=9742